Από πού να ξεκινήσει κάποιος, γράφοντας για ένα άτομο σαν τον Βλάση Ρασσιά και πόσα να γράψει; Όταν για μία μοναδική ύπαρξη, δεν υπάρχει αρχή και τέλος, αλλά έχει χαράξει μια άπειρη γραμμή στην αιωνιότητα, τα λόγια -πρακτικά- είναι περιτά. Η γραμμή που χάραξε όμως ο Βλάσης Ρασσιάς, έχει αποτυπωθεί βαθειά μέσα μας και μας οδηγεί ενστικτωδώς προς τη μοναδική κατεύθυνση που υπάρχει, αλλά τα ίχνη της «χάθηκαν» στα βάθη των αιώνων. Ίχνη που ο Βλάσης Ρασσιάς έφερε πάλι στην επιφάνεια για όλους τους Έλληνες να τα ακολουθήσουν προς… …το αληθινό φως!
Αντεγραμμένα από την ιστοσελιδα που διατηρούσε, λίγα λόγια για το ιστορικό του.
Ο Βλάσης Γ. Ρασσιάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959 και αποφοίτησε από την τότε Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Υπήρξε συνιδρυτής και συνεργάτης των περιοδικών «Speak Out» (1979), «Ανοιχτή Πόλη» (1980 – 1993) και «Διιπετές» (1991 – 2012), ενώ κατά την περίοδο 1983-1986 εξέδωσε το Mail-Art περιοδικό «Είναι Αύριο» και επίσης διοργάνωσε την πρώτη διεθνή Mail-Art έκθεση στην Ελλάδα με τίτλο «1984» (αναφορά στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Όργουελ).
Το 1981 ίδρυσε το Αρχείο Εναλλακτικής Κουλτούρας και Κοινωνικής Ιστορίας, ανέπτυξε φιλία με πολλές προσωπικότητες της διεθνούς εναλλακτικής λογοτεχνικής και μουσικής σκηνής και το 1989 ήταν ένας από τους διοργανωτές του εναλλακτικού φεστιβάλ «Ευρώπη Ενάντια στο Ρεύμα» (Europe Against the Current), στην πόλη του Άμστερνταμ υπό την αιγίδα του εκεί Πανεπιστημίου.
Ασχολήθηκε από τα τέλη της δεκαετίας του ‘70 επισταμένως με τον αγώνα των αυτοχθόνων λαών (κυρίως της αμερικανικής ηπείρου) για την διάσωση της παράδοσής τους και για την εθνική τους αξιοπρέπεια, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 εξέτεινε το ενδιαφέρον του σε όλες τις ζώσες, απειλούμενες ή ήδη εξαφανισμένες κουλτούρες και παραδόσεις των εθνών του πλανήτη, με ιδιαίτερη έμφαση στην αρχαιοελληνική Παράδοση.
Είχε δώσει περισσότερες από 100 διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό με θέμα την κοσμοαντίληψη και τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων, κείμενα και συνεντεύξεις του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά, φιλοσοφικά και κοινωνιολογικά περιοδικά και επιθεωρήσεις της Ελλάδος και του εξωτερικού, υπήρξε δε συνιδρυτής του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ, 1997) και του Παγκοσμίου Συνεδρίου Εθνικών Θρησκειών (World Congress of Ethnic Religions, WCER, 1998).
Στα 6 αμιγώς ιστορικά βιβλία του, έχει επιλέξει την αυστηρή χρονολογική παράθεση, η οποία βοηθάει πολύ τον αναγνώστη να κατανοήσει πλήρως την αλληλουχία των ιστορικών γεγονότων. Θεωρεί απαραίτητο στοιχείο για την όποια πολιτιστική ή πολιτική δράση το Ήθος και την Αρετή, δίνει δε ιδιαίτερη έμφαση στο ζήτημα «Παιδεία». Κεντρική θέση στο όλο έργο του είναι ότι η κοινωνία μας χρειάζεται να περάσει έναν Διαφωτισμό, ανάλογο με εκείνον που πέρασε η Ευρώπη τον 18ο αιώνα, καθώς και ότι κάθε έθνος που δεν του επιτρέπεται να εκφράζεται μέσα από την δική του ιδιαίτερη Παράδοση είναι ουσιαστικά υπόδουλο ή θύμα εθνοκτονίας.
Από τις φιλοσοφικές σχολές της αρχαιότητας θεωρούσε χρησιμότερες για τον σύγχρονο άνθρωπο εκείνες των Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών χρόνων, δηλαδή δύο εποχών πολιτικής «ετεροθέσμισης», όμοιων πολύ με την δική μας. Ο ίδιος δείχνει προτίμηση στους στωικούς, στους οποίους άλλωστε είχε αφιερώσει το βιβλίο του «Θεοίς Συζήν. Εισαγωγή στον Στωικισμό».
Είχε εκδώσει 22 βιβλία, των οποίων τα 17 αναφέρονται στην Αρχαία Ελλάδα, 1 φιλοσοφικό λεξικό (το «Θύραθεν Φιλοσοφικό Λεξικό», Αθήνα 2006), καθώς και 2 ποιητικές συλλογές, ενώ έχει επίσης αποδώσει στην νεοελληνική γλώσσα 2 έργα της Ελληνικής Γραμματείας, τα «Εγχειρίδιον» του Επικτήτου και το «Περί των Θεών και του Κόσμου» του Σαλούστιου.
Ο Βλάσης Ρασσιάς, έφυγε από κοντά μας στις 7 Ιουλίου του 2019.
Θα μπορούσαν να γραφούν πολλά για τον Βλάση Ρασσιά. Για το έργο που πρόλαβε να ολοκληρώσει, για το έργο που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει, για τις σκέψεις του, τα σχέδια του, τις απόψεις του πάνω σε χίλια μύρια θέματα, αλλά όπως είπαμε και στην αρχή, για ένα άτομο σαν το Βλάση Ρασσιά, τα λόγια είναι περιτά!
Βλάση Ρασσιά, Δάσκαλε και Αρχιτέκτονα του αγώνα «αναζωπύρωσης» του Ελληνισμού…
…το έργο σου, ο αγώνας σου και η μέγιστη προσωπικότητά σου, θα τιμούνται για πάντα με ύψιστη ευλάβεια από όλους εμάς, που είχαμε την τύχη να νιώσουμε από κοντά το ζεστό φως που διέχυε απλόχερα η λαμπρή παρουσία σου.