Το Θερινό Ηλιοστάσιο

Αγαπητοί συνέλληνες,

21 Ιουνίου και ο Ήλιος Γεώργιος, είναι στην πλήρη δόξα του.

Παιάν, χρυσαυγής Υπερίων, Ουράνιον φως, όπως μας λέει ο Ορφικός Ύμνος. Θερινό Ηλιοστάσιο. Η λέξη προέρχεται από την λέξη «ήλιος» και το «στέκομαι»/«στάση» επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια (κίνηση στην απόκλιση), μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται. Η ημέρα του Θερινού Ηλιοστασίου εγκαινιάζει το καλοκαίρι και ταυτόχρονα είναι η μεγαλύτερη όλου του χρόνου σε ό,τι αφορά το χρονικό διάστημα από την ανατολή του Ήλιου μέχρι την δύση του. Μετά από αυτήν, το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα γίνεται ολοένα και μικρότερο, μέχρι την Φθινοπωρινή Ισημερία, που μεταλλάσσεται σε Δημήτριος και το φως του μοιράζεται ισόποσα με το σκοτάδι τις ώρες του 24ώρου. Χορεύοντας άκοντες τον αιώνιο κυκλικό χορό του Ενιαυτού, ο οποίος γεννιέται αφ’ εαυτού για να φτάσει στο τέλος του, που είναι συνάμα και αρχή του, εορτάζουμε το απόγειο του Φωτός.

Σε φυσικό επίπεδο το Φως διατρανώνει την παρουσία του στον Κόσμο των μορφών. Για όλες τις μορφές ζωής είναι η εποχή της έντονης δραστηριότητας και της κοπιώδους εργασίας που προετοιμάζει τις οικογένειες και τις κοινωνίες των Πόλεων για τους χειμερινούς μήνες. Είναι επίσης ο εναγκαλισμός της Ζωής με την Φύση, καθώς οι μεγαλύτερες ημέρες το επιτρέπουν. Η Φύση εξημερώνεται και μας δέχεται σαν στοργική Μητέρα είτε να μας αποζημιώσει για τον κόπο της καλλιέργειάς της είτε να μας ξεκουράσει από τον κόπο που καταβάλαμε. Οι ποταμοί ημερεύουν, οι θάλασσες ηρεμούν, τα δάση φωταγωγούνται από τα βέλη του εκηβόλου Θεού. Οι βροχές σπανίζουν και πέφτουν ποτιστικές στα σπαρτά. Οι νύχτες γλυκαίνουν και ο Ουρανός χαμογελά ασυννέφιαστος. Κατά την διάρκεια των θερινών μηνών θα δούμε τα παιδιά που γεννήθηκαν τον προηγούμενο χειμώνα να ψηλώνουν απότομα σαν τα στάχυα και να απολαμβάνουν την καθιέρωση του Φωτός. Όπως άλλωστε όλοι μας μικροί και μεγάλοι.

Το Θερινό Ηλιοστάσιο ήταν ανέκαθεν η αφορμή των ανθρώπων να πλησιάσουν τους Θεούς τους με τον ίδιο τρόπο που πλησίαζαν την Μέγιστη Θεά Φύση. Ήταν η αφορμή για αναγνώριση, ευγνωμοσύνη και λατρεία. Οι εθνική μας Θρησκεία αποδίδει τιμές στους Θεούς του Φωτός Απόλλωνα και Ερμή αλλά και στην Αθηνά αφού ως Εργάνη, σε μία εποχή που η εργασία έχει εξέχουσα θέση, δεν μπορεί να λείπει. Σε πνευματικό επίπεδο, το Θερινό Ηλιοστάσιο είναι η ψυχική ανάταση, η οποία συμπαρασύρει και τα σώματα. Ο Άνακτας των Ουρανών, ο τον εναρμόνιον δρόμον έλκων, τίθεται επικεφαλής του νέου χορού τού Ενιαυτού και συντονίζει τις διάνοιές μας σε αυτόν τον χορό. Οι έχοντες τις αρχαιότερες ψυχές γνωρίζουν τα βήματα του χορού και εκπαιδεύουν τους ψυχικά νεότερους. Είναι ένας περίεργος ελικοειδής χορός ο οποίος κατευθύνει τις διάνοιες των ανθρώπων προς την Φύση και τους Θεούς, όχι μόνο σε φυσικό αλλά και σε πνευματικό επίπεδο. Το ανέσπερο Φως του Υπερίωνος Τιτάνα δεν αφήνει καμία γωνία της συνείδησης των ανθρώπων σκοτεινή. Φωτίζει και ελέγχει ταυτόχρονα και έτσι μεταλλάσσει τους ανθρώπους. Είναι η εποχή του απολογισμού και της συνειδητοποίησης.

Ο χειμερινός άνθρωπος που εξαρτάτο από την θερμότητα της πυράς, κοινωνεί την Φυσική θερμότητα του Ηλίου και είτε αποκτά δικό του Φως και θερμότητα που θα διατηρήσει όλο τον χρόνο, είτε υποφέρει κάτω από την ελεγκτική Του ακτινοβολία. Η αρχή, την οποία σημαίνει το Θερινό Ηλιοστάσιο, έχει όλα τα χαρακτηριστικά κάθε αρχής. Διαγράφει το παρελθόν και παρέχει μία νέα ευκαιρία. Είναι σαν να ανανεώνει την ζωή του ανθρώπου, σαν να του επιτρέπει να ξαναγεννηθεί. Τον νέο Ενιαυτό μπορεί να γίνει όσα επιθυμεί, μπορεί να κοιτά τον Ήλιο κατάματα και να μην τυφλώνεται, μπορεί να νιώθει τις σαΐτες του Θεού ζωογόνες και όχι ολέθριες. Μπορεί να αφεθεί στην έλξη του Βασιλέως Ηλίου και να προσεγγίσει την καλύτερη πλευρά του εαυτού του: την Θεική.

Αγαπητά αδέλφια Έλληνες Εθνικοί, Ας γιορτάσουμε και αυτόν τον κύκλο που αρχίζει/τελειώνει στην σπείρα του ενιαυτού. Ας ευχηθούμε όλο το Φως του δεσπότη του κόσμου μας, να μας φωτίσει οδηγώντας μας στον δρόμο της Αρετής και να πλημμυρίσει η Πύρινη πνοή του τις ψυχές μας, χαρίζοντάς μας Υγεία, και Δύναμη Έρρωστε και ευδαιμονείτε